کاربرد ایزوترم‌های جذب دو و سه‌پارامتری در جذب زیستی اورانیم توسط مخمرنان

در این تحقیق جذب  زیستی اورانیم از محلول­های آبی توسط مخمرنان و مخمرنان تثبیت شده بر پایه‌ی کلسیم آلژینات، در دمای ºC30 مورد مطالعه قرار گرفت و ایزوترم­های تعادلی جذب دوپارامتری و سه­پارامتری مدل‌سازی شدند. در ادامه، اثر حضور یون کروم (VI) بر میزان جذب اورانیم توسط مخمرنان تثبیت شده بررسی شد. نتایج آزمایشگاهی نشان داد که pH بهینه برای جذب اورانیم توسط مخمرنان تثبیت شده و مخمرنان آزاد به ترتیب برابر 5 و 5/5 می­باشد. بررسی تأثیر غلظت اولیه‌ی اورانیم بر میزان جذب نشان داد که با افزایش غلظت اولیه‌ی اورانیم، میزان جذب افزایش می­یابد و این افزایش در غلظت­های پایین­تر، تا رسیدن به یک مقدار ثابت، شدیدتر می­باشد. نتایج تجربی نشان داد که میزان جذب اورانیم بر روی مخمرنان تثبیت شده به مراتب بیش‌تر از مخمرنان می­باشد. میزان جذب برای مخمرنان تثبیت شده و مخمرنان آزاد در pH بهینه‌ی مربوط به هر کدام، طی زمان تماس 24 ساعت و با مقدار زیست توده‌ی  g/l1 در غلظت‌های پایین، به ترتیب، حدود 90 و 50 درصد و در غلظت‌های بالا، به ترتیب، حدود 80 و 15 درصد به دست آمد. ایزوترم­های جذب مورد مطالعه شامل 2 مدل دوپارامتری لانگمویر و فروندلیش و مدل سه­پارامتری ردلیش-پترسون می­باشند. برای یافتن بهترین ایزوترم، از سه روش تحلیل خطا برای بررسی نتایج تجربی استفاده شد. این روش­ها شامل ضریب همبستگی، خطای ریشه‌ی میانگین مربعی و آزمون مجذورکی می‌باشد. تحلیل خطاها نشان داد که مدل سه­پارامتری بهتر می­تواند جذب زیستی اورانیم را در مقایسه با مدل­های دوپارامتری برازش کند. هم‌چنین میزان جذب بیشینه برای دو زیست توده مخمرنان تثبیت شده و مخمرنان آزاد، توسط ایزوترم لانگمویر، به ترتیب، برابر 8/592 و mg/g 73 محاسبه شد.